Kościół Katolicki dysponuje środkami, które nie tylko chwilowo pomagają znieść trud cierpień duchowych, ale również mają moc całkowitego wyzwolenia od działania złych mocy. Tymi środkami są sakramentalia.
Sakramentalia są to święte znaki, które na sposób sakramentów wskazują przede wszystkim na duchowe dobra osiągane dzięki wstawiennictwu Kościoła, przez które przyjmujący zostaje usposobiony do podtrzymywania i uświęcenia chrześcijańskiego życia (KL 60). Zatem sakramentalia swoją skuteczność mają nie na skutek mocy otrzymanej od Chrystusa (jak jest w przypadku sakramentów), lecz wskutek wstawienniczej modlitwy Kościoła. Wspólnota Kościoła dysponuje nimi dla uświęcenia życiowej przestrzeni swych wiernych, błogosławiąc ją, poświęcając lub egzorcyzmując. Z tego powodu sakramentalia stanowią realne zagrożenie dla złych duchów, a ich wartość duszpasterska w walce z siłami demonicznymi jest tak wzniosła.
Już sam znak Krzyża świętego jest jednocześnie wyznaniem wiary trynitarnej i bronią przeciw złym duchom. Uczynienie go nad osobą zniewoloną lub opętaną, bądź ukazanie krzyża Chrystusa takiej osobie, powoduje natychmiastową reakcję, na ogół odrazę połączoną z pluciem, które jest dosadnym wyrażeniem wstrętu. Znak krzyża bezpośrednio odwołuje się bowiem do Osób Boskich i jednocześnie stanowi najgłębsze pochylenie się Boga nad dramatem losu człowieka.
Podobnie jest z wezwaniem imienia Jezusa. Przyzywając z wewnętrznym nastawieniem czci imię Jezusa Chrystusa przyznajemy się do szczególnej łączności z Synem Bożym. Ono też jest jednym z najpotężniejszych środków przydatnych do przezwyciężenia złych duchów i służy do obrony przed ich atakami. Wezwanie imienia Jezus oznacza przywołanie niezmierzonej mocy zbawczej, dzięki której zły duch jest rozpoznany, duchowo związany i wypędzony.
Każde błogosławieństwo jest uwielbieniem Boga. W nim dar Boga i przyjęcie go przez człowieka przyzywają się nawzajem i jednoczą. Z tego punktu widzenia pokropienie osoby zniewolonej duchowo pobłogosławioną wodą stanowi akt ofiarowania Bogu tego, co ze swej natury do Niego przynależy. Poświęcona woda pomaga wyjść zwycięsko z walki przeciwko sugestiom i cierpieniom wywoływanym przez złe duchy, dlatego można ją pić, zwilżać nią ciało w miejscach najbardziej bolesnych, jak również skropić rzeczy, pomieszczenia i przedmioty powszechnego użytku.
Szczególnym sakramentale chroniącym przede wszystkim ciało osoby dręczonej przed szkodliwymi wpływami złych duchów jest egzorcyzmowany olej, który posiada wyjątkową właściwość usuwania z ciał różnych szatańskich nieczystości. Mogą one znaleźć się w układzie pokarmowym człowieka zniewolonego przez spożycie lub wypicie czegoś szkodliwego. Używanie takiego oleju do przyprawiania pokarmów podrażni zanieczyszczony organizm nie czyniąc mu żadnej szkody i spowoduje szybsze wydalenie tych przedmiotów drogą naturalną, bądź przez wymioty. Olej egzorcyzmowany można również stosować do nacierania ciała utrudzonego i zmęczonego walką duchową.
o. Bogdan Kocańda OFMConv
kustosz Sanktuarium Matki Bożej Rychwałdzkiej